Toen ik, (Paul 60+ ) zo’n 25 jaar terug mijn appartement kocht raadde mijn hypotheekadviseur me een aflossingsvrije hypotheek aan. Het grote voordeel waren de lage maandlasten en na 30 jaar kon ik gewoon deze hypotheek verlengen, zodat ik het zelf eigenlijk als een huurwoning met lage lasten beschouwde. Helaas stak onze corrupte regering hier na een paar jaar een stokje voor en werd deze hypotheekvorm afgeschaft waardoor ik de laatste tijd door de bank onder druk werd gezet om het hele bedrag na 30 jaar in één keer op te hoesten, wat een onmogelijke opgave was. Er zat maar één ding op en met tegenzin zette ik de woning waar ik mijn leven lang had willen blijven in de verkoop. Inmiddels was de waarde flink gestegen en hield ik er gelukkig een flink bedrag aan over. Ik was wel zo verstandig geweest al die tijd ingeschreven te blijven bij de woningcorporatie zodat ik meteen aan de beurt was voor een huurwoning en kreeg een woning in een seniorencomplex aangeboden. Nadat ik de woning had bezichtigd waar ik er qua ruimte niet veel op achteruit ging besloot ik op het aanbod in te gaan. Bijkomend voordeel was de hoge gemiddelde leeftijd van mijn medebewoners zodat ik verlost werd van jengelende koters. Ik had absoluut geen hekel aan kinderen, maar er zou eigenlijk een aan/uit knopje aan moeten zitten als ze te vervelend en lawaaiig werden.
Een paar weken later kreeg ik de sleutel en terwijl ik met frisse moed de ietwat uitgeleefde woning begon op te knappen had ik een korte ontmoeting met mijn nieuwe buren. Het was een vriendelijk stel en ik schatte hun leeftijd rond de 80. Ik maakte een afspraak voor een nadere kennismaking wanneer mijn woning tiptop in orde was. Enkele weken later keek ik voldaan naar mijn nieuwe ‘paleisje’ en nadat ik de buren die Jan en Ellen heetten had uitgenodigd stonden ze op de afgesproken avond voor mijn deur. Nadat ik het stel had binnengelaten drukte Ellen me een bos bloemen in mijn handen en nam ik het geschenk met geveinsde dankbaarheid aan, ze konden immers ook niet weten dat ze mij hier geen plezier mee deden maar het was goed bedoeld. Nadat ik koffie had ingeschonken kwam het gesprek snel op gang en kreeg ik een compliment over de inrichting. Ik stelde voor de rest van mijn nieuwe onderkomen te laten zien en ze waren onder de indruk hoe ik de boel had opgeknapt. Het had me wel een flink bedrag gekost want ik had alles rigoureus aangepakt. De badkamer had ik voorzien van een riante inloopdouche en een ligbad met whirlpool voor de nodige ontspanning. Toen ik de slaapkamerdeur opende keken ze hun ogen uit naar het kingsize bed, de dimbare verlichting en de TV met een bijbehorende audio-installatie. “Dat ziet er allemaal geil uit”, zei Jan recht voor z’n raap en liet meteen merken dat hij geen blad voor de mond nam, iets wat me wel beviel.
Na de bezichtiging bood ik het stel iets sterkers te drinken aan en onder het genot van een paar lekkere hapjes bood ik mijn excuses aan voor de geluidsoverlast die ik ongetwijfeld had veroorzaakt. “Ach jongen, dat hoort nu eenmaal bij een verbouwing en je zal ons ook vast wel eens gehoord hebben”, zei Jan op geheimzinnige toon. De geluidsisolatie liet inderdaad wat te wensen over want ik had Jan en Ellen al diverse keren tekeer horen gaan, eerst dacht ik nog dat ze een woordenwisseling hadden maar ik kwam al snel tot de conclusie dat de oudjes ondanks hun leeftijd op een luidruchtige manier nog seksueel actief waren.